Przedszkole nr 31 w Lublinie

Rozpoczął się nowy rok szkolny, obiecujący, pełen nadziei oraz niosący wiele radości. Przedszkolaki rozpoczęły nowy rok w różnych nastrojach, starszaki stęsknione za przedszkolem, maluchy przestraszone z powodu nieznanego, jednak szybko życie w przedszkolu nabiera rozpędu jak lokomotywa. Tradycją stał się udział w  Festynie Międzynarodowy Dzień Orderu Uśmiechu, organizowanym przez Stowarzyszenie Lubelska Inicjatywa.

Nasze przedszkole reprezentowane było przez dzieci z grupy VI przygotowane przez Panią Lidię Walczak i Panią Renatę Kostrzewę. Dzieci zaprezentowały taniec hiszpański wzbudzając zachwyt układem tanecznym oraz strojami.  

Czas pożegnań jest jednocześnie smutny i wesoły. Smutny, gdyż kończy się najważniejszy etap w życiu małego człowieka. Etap, w którym nauczył się podstaw funkcjonowania w grupie społecznej, wiedzy o sobie samym, o emocjach, potrzebach, swoich i innych, szacunku, tego, co dobre i co złe. Na początku przedszkola dzieci są niepewne, nie wiedzą, co ich czeka, wchodzą w nowy świat. Na końcu edukacji przedszkolnej, są spragnieni wiedzy, kolejnych doświadczeń, wierzą w siebie, wiedzą jak poprosić o pomoc, są odważni, ciekawi świata i gotowi na nowe doświadczenia. Z nadzieją i wiarą rozsyłamy nasze przedszkolaki w świat, licząc na to, że ich doświadczenia z przedszkola zaprocentują w dalszym życiu. W dniu 19.06.2018 r. odbyła się Uroczystość Pożegnania Przedszkola przez grupę VI.

Przedszkole to wielka społeczność: dzieci, rodzice, dziadkowie, przyjaciele, pracownicy przedszkola, środowisko lokalne, instytucje współpracujące, gdyby tak policzyć wszystkich, łącznie z absolwentami, jest to ogromna liczba ludzi. Mamy w Przedszkolu 31, swoje tradycje i lubimy się spotykać podczas różnych okazji. Dnia 08.06.2018 r. okazja była podwójna, spotkaliśmy się w ogrodzie przedszkolnym by uczestniczyć w Festynie rodzinnym, bo Polska to My! I uczcić stulecie odzyskania przez Polskę Niepodległości, poprzez uroczyste zasadzenie Dębu Niepodległości.

Magia i czary w życiu dziecka zdarzają się częściej niż w życiu wielu dorosłych, dlatego, że dziecko potrafi je dostrzegać w wielu aspektach życia. Dorośli mówią: nauka, dziecko mówi: CZARY!, i jest zachwycone. Stąd wielką atrakcją dla dzieci z grupy VI, była wycieczka na Farmę Iluzji. Dzieci nie mogły się doczekać, niecierpliwiły się, ale dzielnie znosiły znoje podróży i wreszcie dotarliśmy do celu. Nieprzebrane atrakcje tego miejsca pozwoliłyby spędzić tam bez nudy, co najmniej tydzień, a co dopiero jeden dzień. Na pierwszy ogień poszły ogromne linowe pająki, wspinaczka była wyzwaniem, kto wejdzie wyżej, kto zwinniej, kto przejdzie do środka pająka, kto obejdzie w koło. Następnie wioska smerfów, domki – muchomory, małe taczki, meblowanie, przeprowadzki, szaleństwo. Instrumenty – tworzenie muzyki, bębny, tuby, dzwonki – radość bez końca. Krzywy domek, komnaty luster, przejażdżki pociągami, karuzele, trampoliny, długo by wymieniać… Radość dzieci była ogromna jak sama Farma Iluzji a okrzykom zachwytu nie było końca. Żal było wyjeżdżać, choć do przedszkola wróciliśmy bardzo późno, warto było.